یا صاحب زمان!

حکمت ما حکمت زمان حضرت موسی علیه السّلام است! امّا تو کجا، موسی کجا؟

موسی، ششصد هزار بنی اسرائیلی را نجات داد.

تو صدها میلیون انسان درمانده را رهایی می بخشی.

موسی، نُه نشانه ی نبوت نمایاند.

تو وارث بیّنات نبوت و آیات قدرت همه ی یامبرانی.

موسی جادوی هشتاد جادوگر را باطل کرد.

تو جادوی جهانی از جادو را نابود می کنی.

موسی با یک فرعون در افتاد.

تو با صدها فرعون رودر رو می شوی.

موسی چهل سال  در غیبت بود.

تو صدها هزار سال است که رخ در پرده ی پنهانی پوشانده ای.

موسی موعود یوسف بود.

تو موعود همه پیامبرانی.

مولای من! خدا داستان موسی را فرموده تا ماجرای تو را باور کنم.

ای موعود منتظر!

منتظران موسی با دعا و در خواست، با ناله و ندبه، با صبر و بردباری و تحمل درد و رنج

و تلاش و کوشش با شکر و سپاسگزاری، ظهور موسی را پیش انداختند.

ما نیز شب و روز در انتظار آمدن تو شکیبایی می ورزیم.

از درد تو اشک می ریزیم و درمانده و ناتوان، مضطّر و پریشان، امّا امیدوار و آرزومند،

داستانی دیگر را آغاز می کنیم:

قصّه ی انتظار تو را، داستان ظهورت را.

برگرفته از کتاب سرانجام صالحان انتظار ظهور ( دکتر نادر فضلی)